Mythe!
Hoewel er bij jongeren en jongvolwassenen steeds minder taboe heerst rond therapie, zijn er nog steeds veel onder hen die met deze overtuiging worstelen.
- Ze laten zichzelf niet toe om na te denken over de mogelijkheid om met een psycholoog te praten.
- Ze zien het als een soort van fout om dit te overwegen.
- Ze vinden dat het een teken van zwakte is, omdat praten met een therapeut zou betekenen dat je het probleem niet alleen kunt oplossen.
Hoe komt dat? Vaak is er een grote sociale druk om het heft in eigen handen te nemen, om er dus zelf uit te komen, zonder hulp.
Maar kiezen om hulp in te schakelen is net een teken van sterkte! Het betekent dat je toegeeft dat het niet gaat en dat je stappen onderneemt om daar verandering in te brengen. En dat is net heel moedig.
Vind je de stap naar therapie of om langs te gaan bij een organisatie of centrum zoals het OverKop-huis te groot? Praat erover met vrienden of familie. Je zal merken dat velen begripvol en open reageren.
