Dat psychologen rare mensen zijn is misschien wel de meestgehoorde mythe over dit topic.
Om te beginnen: waarom denken we dit? Het is natuurlijk menselijk om vooroordelen en een bepaald beeld te hebben over psychologen, net als over andere mensen. We denken dat het weirdo’s zijn, want dat hebben we weleens gehoord. Maar vaak is dit gebaseerd op een mening die niet gefundeerd is.
Stel jezelf daarom eens de vraag of je mening wel gebaseerd is op feiten en echte ervaringen. Zelfs als dit wel het geval is, dan wil dat nog niet zeggen dat alle psychologen zo zijn. Stel je dus open en daag je gedachten uit. Bovendien: psychologen zijn ook maar mensen en wat ‘raar’ is, is iets subjectief en tevens een oordeel.
Enkele getuigenissen:
“Dé psycholoog’ bestaat eigenlijk niet. Het zijn allemaal verschillende mensen met verschillende visies, verschillende achtergronden, die elk op hun manier tewerk gaan. Een slechte ervaring met een vorige psycholoog vertelt dus eigenlijk niets over hoe de volgende zal zijn. Probeer hun menselijkheid te zien, geef ze een kans, en scheer ze niet allemaal over dezelfde kam.” ~ Maxim (29 jaar)
“Ik had vooral de gedachte dat psychologen ‘rare mensen’ zijn, misschien wel ‘abnormaal’. Ik had mijn twijfels over het hebben van gesprekken met psychologen. Ik stond met mijn rug tegen de muur omwille van mijn ziekte. Ik was doorverwezen door de huisarts. Na enkele gesprekken begon ik te merken dat deze psychologe eigenlijk best meevalt. Ze is best wel normaal. Af en toe moet ik er echt om lachen terwijl ik de psychologe in de ogen kijk. Ik heb af en toe wel bepaalde gedachten gehad over de psychologe. Het doet me goed om te kunnen praten met iemand die objectief is.” ~ Yasmine (17 jaar)
“Ik heb bij de psychologe een andere kijk op het leven gekregen. Wie had dit gedacht? Ik voel me veel beter in mijn vel. De gesprekken met de psychologe zijn afgerond. Jammer. Gesprekken waarin ik echt kan zeggen wat er in me omgaat terwijl iemand luistert heb ik weinig in het dagelijks leven. ” ~ (Felice, 66 jaar)
